Λίγα λόγια για την λειτουργία του blog.

Το blog δημιουργήθηκε από ελεύθερους ανθρώπους που αγωνίζονται για την αναρχία,χωρίς συμβιβασμούς,δόγματα και μορφές εναλλακτικής εξουσίας ή κλίκας.Δίνεται η δυνατότητα στον οποιονδήποτε να εκφράσει τις απόψεις του,επικοινωνώντας μαζί μας στο lykoitounotou@riseup.net,είτε συμπράττει με κάποια ομάδα,είτε πορεύεται σαν άτομο,αρκεί αυτές να είναι αληθείς και να μην φέρουν κίνδυνο προσωπικής στοχοποίησης από τα μέσα καταστολής,σε αντίθεση με πολλά blogs και σωρό δημοσιευμάτων,απο τους υπερασπιστές του ρεφορμισμού.

Friday, October 21, 2016

Παρέμβαση στη Θεσσαλονίκη.











ΠΑΡΈΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΉΣ ΣΠΥΡΟΠΟΎΛΟΥ,
ΤΟΥ ΠΆΝΟΥ ΜΙΧΑΛΆΚΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΊΜΕΝΗ ΕΚΚΈΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΆΛΗΨΗΣ
BIBLIOTECA KAOS ΣΤΟ ΠΌΡΤΟ ΑΛΈΓΚΡΕ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΊΑΣ.


Η ΑΓΓΕΛΙΚΉ ΣΠΥΡΟΠΟΎΛΟΥ συνελήφθηκε στις 2 Μαρτίου 2015 και κρατείται
στις φυλακές Κορυδαλλού. Έχει αναλάβει την ευθύνη για την απόπειρα
απόδρασης της ΣΠΦ από της φυλακές Κορυδαλλού.  Στην δίκη που έγινε
καταδικάστηκε σε 28 χρόνια κάθειρξης .

Ο ΠΆΝΟΣ ΜΙΧΑΛΆΚΟΓΛΟΥ συνελήφθηκε την 1η Οκτωβρίου 2014 στην Αθήνα και
κρατείται στις φυλακές της Νιγρίτας Σερρών. Έχει καταδικαστεί για
οπλοκατοχή. Εδώ  και 5 μήνες ενώ δικαιούται άδεια από τις φυλακές
εντούτοις η φυλακή δεν του την δίνει.

Η ΚΑΤΆΛΗΨΗ BIBLIOTECA KAOS στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας είναι ένας
χώρος  ο οποίος λειτουργεί ως βιβλιοθήκη και ως χώρος για εκδηλώσεις από
τις 11 Ιουνίου 2015. Τον Ιούλη του 2016 έλαβαν  εντολή εκκένωσης της
κατάληψης για την 4η Αυγούστου 2016.

ΑΤΟΜΙΚΌΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΎΤΕΡΟΥ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΎ ΧΏΡΟΥ
 

Saturday, June 25, 2016

Πολιτική Δήλωση της Αγγελικής Σπυροπούλου στην δίκη για το σχέδιο απόδρασης της ΣΠΦ



Πολιτική Δήλωση της Αγγελικής Σπυροπούλου στην δίκη για το σχέδιο απόδρασης της ΣΠΦ
«Η δικαιοσύνη γεννήθηκε τη στιγμή που χάσαμε τον έλεγχο επάνω στις ζωές μας»
(BrunoFilippi)

Η πολιτική μου υπόσταση και συνείδηση δεν θα μου επέτρεπαν ποτέ να βρεθώ «απολογούμενη» μπροστά σε μια στημένη παρωδία, όπως αυτή που διαδραματίζεται το τελευταίο διάστημα σε αυτήν εδώ την αίθουσα, γι αυτό το λόγο τα όσα θα πω κινούνται σε καθαρά πολιτικό και όχι δικονομικό επίπεδο. Η πολιτική δράση ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει με βάση τον ποινικό κώδικα συνεπώς σε καμία περίπτωση εσείς, τόσο σαν άτομα όσο και σαν θεσμός, δεν είστε σε θέση να την κρίνετε.
Ως αναρχικοί που τασσόμαστε ενάντια στο κράτος οφείλουμε να εναντιωνόμαστε και στους νόμους που το υποθάλπουν και που δικαιολογούν την ύπαρξη του.
Τι είναι όμως το δίκαιο;
Τίποτα παραπάνω από ένα σύμπλεγμα κανόνων που ορίζουν το σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό, το ηθικό και το ανήθικο. Είναι ένας «οδηγός» κοινωνικής συμπεριφοράς που αποσκοπεί στην επιλογή της υποταγής και στη διατήρηση της εξουσίας μέσω του φόβου των κυρώσεων για κάθε παρέκκλιση από το επιτρεπτό, από το νόμιμο…
Είναι «δίκαιο» οι τράπεζες να αποτελούν τους παγκόσμιους τοκογλύφους, είναι όμως «άδικο» να τις τινάζεις στον αέρα με μια γερή δόση εκρηκτικών. Τότε μετονομάζονται σε «κοινωφελή ιδρύματα» και η δικαιοσύνη σας μοιράζει ισόβια…
Είναι «δίκαιο» οι κυβερνήσεις να βομβαρδίζουν σωρηδόν αμάχους στα πλαίσια των κατά τ’άλλα «ανθρωπιστικών» τους πολέμων, είναι «άδικο» όμως να εκτελέσεις αυτούς που ευθύνονται για τον θάνατο χιλιάδων…
Ένα παιχνίδι των λέξεων που διαμορφώνει το συλλογικό φαντασιακό ανάγοντας το δόγμα του «νόμου και της τάξης» σε ύψιστη αρετή, με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση του υπάρχοντος εξουσιαστικού συστήματος.
Ο κόσμος της κυριαρχίας τον οποίο προστατεύετε και συντηρείτε, προωθεί ή καλύτερα επιβάλλει μια συστηματοποιημένη ζωή οι εκφάνσεις της οποίας δυναστεύουν, υποδουλώνουν και περιορίζουν τις δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι συμπεριφορές , οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι σχέσεις, μεταφέρονται σε μηχανικές διαδικασίες που διαμορφώνουν αυτό που αποκαλείται ομαλότητα ή κοινωνική νόρμα. Ο τρόπος ζωής που μου προτείνετε συνοψίζεται σε μια άθλια επαναληπτικότητα, προδιαγεγραμμένη και χωρίς ανατροπές. Μια βαρετή πορεία μιας ανούσιας ύπαρξης που απλά περιμένει να τη διακόψει ο θάνατος.
Εγώ όμως δεν χωράω στο κόσμο σας. Δεν αντέχω αυτή την απόλυτα οργανωμένη πλήξη του.
Είναι εκείνες οι στιγμές το βράδυ, λίγο πριν κοιμηθείς όπου καπνίζεις το τελευταίο τσιγάρο και κάνεις την αποτίμηση της μέρας που πέρασε. ..Ο καπνός μπερδεύεται με τις σκέψεις σου και στην τελευταία τζούρα καταλήγεις… Η μέρα σου δεν ήταν αρκετή… Η αίσθηση του ανικανοποίητου σε κατακλύζει και σου κόβει την ανάσα… «Δεν μπορώ να ζήσω έτσι…» «Δεν θέλω να ζήσω έτσι». Σε παίρνει ο ύπνος ενώ στο μυαλό σου επαναλαμβάνονται τα λόγια…
Η νέα μέρα έρχεται να σε φέρει αντιμέτωπο  με την πραγματικότητα και έχει έρθει η ώρα να κάνεις τις επιλογές σου… Εγώ από την επιβίωση επέλεξα να ζήσω… Αντί για την ασφάλεια της κανονικότητας επέλεξα να ξεκινήσω ένα ταξίδι προς το άγνωστο των πιθανοτήτων όπου κάθε στιγμή κρύβει τη δική της έκπληξη. Εκεί όπου η ένταση έρχεται να αντικαταστήσει την υποτονικότητα.
Η ανάγκη που καίει μέσα μου να αρνηθώ την ομοιομορφία που η νομιμότητα σας επιτάσσει με οδήγησε σε μια διαδικασία διαρκούς εξέγερσης για την απόδραση από τα τόσο στενά όρια μιας κοινωνίας-φυλακής. Σε αυτή διαδρομή ο χρόνος μηδενίζει. Τα ρολόγια μας σταματούν τη στιγμή της επίθεσης. Δεν χρειάζονται πια «αφορμές». Πάψαμε να υπολογίζουμε τα «πρέπει». Το κόστος, τις συνέπειες…
Ο σκοπός είναι ένας, να μεγιστοποιήσουμε την απειλή, να δημιουργήσουμε έναν επικίνδυνο εσωτερικό εχθρό που θα χτυπά στην καρδιά του συστήματος σας. Ο δρόμος αυτός είναι μοναχικός και συχνά σε φέρνει αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό, με τις δικές σου, προσωπικές, αντιφάσεις. Είναι ένας πόλεμος που ξεκινά από μέσα σου και ξεχύνεται ορμητικά ενάντια σε κάθε έκφανση του σύγχρονου πολιτισμένου κόσμου σας. Στον πόλεμο αυτό που ως αναρχικοί έχουμε κηρύξει εναντίον σας και δεν το αρνηθήκαμε λεπτό- δεν υπάρχουν ουδέτερες στάσεις.
Οι σύντροφοι της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, παρά την πολύχρονη αιχμαλωσία τους, δεν υποχώρησαν. Αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι και να φιλήσουν το σταυρό της μετάνοιας. Υπερασπίστηκαν στο ακέραιο και με αξιοπρέπεια την αναρχική τους υπόσταση. Παρότι, λοιπόν, δεν είμαι μέλος της Συνωμοσίας, μας συνδέει η κοινή πολιτική συνείδηση. Μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες, τις ίδιες ιδέες και το ίδιο πάθος για ελευθερία. Η πολιτική συγγένεια που μας συνδέει δεν θα μπορούσε παρά να με κάνει να σταθώ αλληλέγγυα δίπλα τους.
Η αλληλεγγύη δεν είναι απλώς συναισθηματικά φορτισμένη λέξη. Η αλληλεγγύη χαράζει εξεγερτικές κατευθύνσεις και αποτρέπει τη λήθη από το να γίνει η ταφόπλακα των αιχμαλώτων συντρόφων. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που γεννιέται η συνενοχή. Ποια θα μπορούσε να είναι αυθεντικότερη και ειλικρινέστερη ένδειξη αλληλεγγύης προς αυτούς τους συντρόφους από το να συμβάλλω ηθικά και πρακτικά στο σπάσιμο της αιχμαλωσίας τους; Μόνο περήφανη μπορώ να νιώσω που συμμετείχα στην απόπειρα απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να κρίνει την επιλογή μου.
Η φυλακή, άλλωστε, είναι μια στάση για όποιον αποφασίσει να οπλίσει τις επιθυμίες και τις αρνήσεις του. Κι εδώ αρχίζουν οι αντιφάσεις… Εμείς που αγαπάμε τόσο πολύ την ελευθερία είμαστε εγκλωβισμένοι στο τσιμέντο… Εμείς που αγαπάμε τη ζωή με πάθος φλερτάρουμε με τον θάνατο κάθε λεπτό. Αν η φυλακή έχει ως στόχο να μας « εξημερώσει», μάθετε πως οι τοίχοι και οι κλειδαριές μας τρέφουν με οργή και η όρεξη για εκδίκηση μεγαλώνει… Μπορούμε να αποτύχουμε, δεν μπορούμε όμως να υποταχθούμε… Δεν πρόκειται για την αρχή και σίγουρα ούτε για το τέλος μιας ιστορίας αλλά για την διαδρομή κι εκεί είναι που βρίσκεται όλη η ομορφιά…
 Γι αυτούς τους λόγους, αλλά και για όλους τους λόγους του κόσμου αναλαμβάνω, περήφανα και χωρίς ίχνος μεταμέλειας, την ευθύνη για την έμπρακτη πολιτική συνεισφορά μου στο σχέδιο απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Όσες φορές και να γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα έκανα ξανά και ξανά την ίδια επιλογή.

Αγγελική Σπυροπούλου – γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού

Sunday, June 5, 2016

Πολιτική δήλωση του Σπύρου Μάνδυλα – Δίκη για την πρώτη εισβολή των μπάτσων στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ

Στάλθηκε στο ''Λύκοι Του Νότου''

Πολιτική δήλωση του Σπύρου Μάνδυλα
Δίκη για την πρώτη εισβολή των μπάτσων στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ
Πρόεδρος : Πείτε μας για αυτά που κατηγορείστε. Τι έχετε να δηλώσετε?
Μάνδυλας: Καταρχήν πριν πω οτιδήποτε, θέλω να πω ότι η κοπέλα που συνελήφθηκε μαζί μου η Ξ.Κ. δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση. Για τις επιλογές τις δικές μου θέλω να πληρώνω  μόνο εγώ. Την Ξ. την συνάντησα πηγαίνοντας στο Ναδίρ και επειδή οι μπάτσοι ήθελαν να γίνει η εισβολή στην κατάληψη όταν θα ήμουν εγώ μέσα, έτσι συνελήφθηκε και η ίδια μαζί μου. Το τονίζω αυτό εξαρχής ώστε να το λάβετε υπόψη σας.
Όσων αφορά τις κατηγορίες, κάποιες τις αποδέχομαι και κάποιες όχι.
Πριν όμως μιλήσω για αυτές καθ αυτές τις κατηγορίες θα ήθελα να πω τι είναι το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ. Σχετικά με την εν λόγο κατάληψη εγώ καταρχήν αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη από το 2005 ως και σήμερα. Οι πολιτικές δραστηριότητες του Ναδίρ όλα αυτά τα χρόνια είναι πολλές και διαφορετικές. Έχουμε κάνει εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, καφενεία, διοργάνωση πορειών, φιλοξενία του ραδιοφωνικού σταθμού radio-revolt, μικροφωνικές και εξορμήσεις στην πόλη-παρεμβάσεις, ενώ επίσης έχουμε προχωρήσει στις εκδόσεις κάποιων βιβλίων.
Οι χώροι που υπάρχουν στην κατάληψη είναι το καφενείο, το studio για πρόβες και ηχογραφήσεις, το γυμναστήριο, ο κήπος, η βιβλιοθήκη με εκατοντάδες τίτλους βιβλίων και ένα πολύ μεγάλο αρχείο, η νησίδα υπολογιστών, η κουζίνα, το συνεργείο και ο ξενώνας φιλοξενίας.
Θα προσέξατε ότι δε έφερα μάρτυρες υπεράσπισης. Δεν το κρίνω σκόπιμο . Ούτε θα προσκομίσω πτυχία, βεβαιώσεις εργασίας και έγγραφα ιδιοκτησίας. Επειδή σαν υπεράσπιση έχω την ανάδειξη της πολίτικης μου δράσης από το 2004 ως και σήμερα.
Πρόεδρος : Έτσι είναι το πρωτόκολλο… Προσκομίζουμε έγγραφα για να δείξουμε ποιοι είμαστε… Έτσι είναι οι κανόνες…
Μάνδυλας: Εδώ κατηγορούμαι γιατί είμαι αναρχικός όχι για το εάν έχω πτυχίο ή όχι. Άλλωστε αν κάποιος έχει πάρει πτυχίο αποδεικνύει κάτι? Τα μεγαλύτερα εγκλήματα , άνθρωποι με πτυχία τα έχουν κάνει… Προσκόμισα πριν τρεις φακέλους με τη δράση του Ναδίρ .Ο πρώτος φάκελος περιέχει προκηρύξεις που έχουμε βγάλει σαν κατάληψη. Ο δεύτερος περιέχει δειγματοληπτικά κάποιες αφίσες της κατάληψης, ενώ ο τρίτος φάκελος περιέχει κείμενα και δράσεις αλληλεγγύης προς το Αναρχικό Στέκι Ναδίρ με αφορμή την εισβολή τότε των μπάτσων στην κατάληψη.
Ένα άλλο ζήτημα που θέλω να θίξω είναι το γεγονός ότι τα τελευταία έξι χρόνια είμαι μόνιμα στοχοποιημένος από το κράτος για την πολιτική μου δράση. Είμαι άλλωστε ο βασικός κατηγορούμενος και στις 4 κατασταλτικές επιθέσεις του κράτους εναντίων του Ναδίρ. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πριν περίπου τρία χρόνια συνελήφθηκα και κατηγορήθηκα για 4 χτυπήματα και συμμέτοχη στη Συνομωσία πυρήνων της φωτιάς. Χωρίς ούτε ένα στοιχείο. Για αυτή την περίπτωση έμεινα προφυλακισμένος 18 μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού. Πλέον έχω απαλλαγεί ήδη από τα τρία χτυπήματα και στη δίκη που γίνεται αυτό το διάστημα στην Αθήνα πάω για πλήρη  αθώωση. Γιατί τα λέω όλα αυτά? Για να αποδείξω τις σκευωρίες που στήνει το κράτος σε αναρχικούς.
Πρόεδρος : Διαβάζω εδώ στο βιβλίο του Alfredo Bonanno “ Η ένοπλη χαρά”  από τις εκδόσεις της κατάληψης σας , ένα απόσπασμα:
Βιάσου σύντροφε, πυροβόλησε γρήγορα τον μπάτσο, τον δικαστή, το αφεντικό, προτού μια νέα αστυνομία το αποτρέψει. ….Βιάσου να παίξεις. Βιάσου να αρματωθείς.”
Εσείς συμφωνείτε με αυτό το απόσπασμα?
Μάνδυλας: Ένα από τα χαρακτηριστικά της αναρχίας είναι η πολυμορφία. Εγώ συμφωνώ και με την ένοπλη επαναστατική βία.
Πρόεδρος : Πείτε μας για τις κατηγορίες συγκεκριμένα.
Μάνδυλας: Ας δούμε το ζήτημα της εγκληματικής οργάνωσης. Τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά. Από το 2008 και μετά δεκάδες περιπτώσεις με παραπάνω από 2 κατηγορούμενων για διάφορες παραβατικές συμπεριφορές ονομάζονταν από τους μπάτσους ως “εγκληματική οργάνωση”. Τα γνωρίζετε αυτά δικαστικοί είστε… Στη Θεσσαλονίκη η τακτική αυτή εκφράστηκε από τον πρώην διοικητή ασφάλειας Θεσσαλονίκης Αθηναγόρα Παζαρλή και την ασφαλίτικη συμμορία του.
Όσων αφορά το Ναδίρ δεν είναι εγκληματική οργάνωση για το λόγο πως αν θέλαμε αν κάνουμε εγκληματική οργάνωση θα φτιάχναμε απλώς μια γιάφκα και θα είχαμε και ένα λογιστή για τα οικονομικά ξεπλύματα της οργάνωσης…
Τι είναι όμως το Ναδίρ? Είναι ένας “ανοιχτός χώρος” μέσα στις φοιτητικές εστίες Θεσσαλονίκης. Ο λόγος που επιλέχτηκε να γίνει εκεί η κατάληψη είναι πολύ συγκεκριμένος. Θέλουμε να είμαστε μέσα σένα μεγάλο σύνολο ανθρώπων (νέων ανθρώπων) ώστε ακόμα και από εκεί να πετυχαίνουμε την μεγαλύτερη δυνατή “αναρχική διάχυση”.
Πως εννοούμε τον “ανοιχτό χώρο” ? Εννοούμε έτσι έναν χώρο που αφού απελευθερωθεί από τα προηγούμενα χαρακτηριστικά του επιστρέφεται πίσω με βάση τις αξίες της αναρχίας, της αυτοοργάνωσης και της αντιεραρχίας. Είναι ένας χώρος ενάντια σε κάθε εξουσία όπως είναι το κράτος και τα αφεντικά. Σε αυτό το χώρο έχουν πρόσβαση όλοι εκτός από τους εχθρούς της ελευθερίας. Εχθρούς της ελευθερίας εννοούμε τους πολιτικούς τους φασίστες , τους μπάτσους , τους σεξιστές, τους δικαστικούς, τους κομματικούς φορείς, κ.α. Εσείς για παράδειγμα δε μπορείτε να μπείτε σε ένα τέτοιο “ανοιχτό χώρο”. Στέλνετε κόσμο στις φυλακές…
Μιας και μιλάμε για το ζήτημα των ανοιχτών χώρων – των καταλήψεων καλό είναι να ειπωθούν και κάποια επιπλέον πράγματα. Ο χώρος που έχουμε κάνει την κατάληψη Ναδίρ ήταν ένας εγκαταλελειμμένος χώρος . Προφανώς αυτό έχει να κάνει με τη υποχρηματοδότηση των ελληνικών πανεπιστήμιων αλλά και με το γεγονός ότι  ένα κτήριο που είναι κατασκευασμένο για να φιλοξένει 600 φοιτητές είναι λογικό να διαθέτει και ανεκμετάλλευτους χώρους.
Παρόλα αυτά θέλω να σταθώ στο γεγονός της σημασίας της ύπαρξης μιας κατάληψης. Μια αναρχική κατάληψη οφείλει να υπάρχει όσο υπάρχουν τα αίτια που τη δημιουργούν. Όσο υπάρχει κράτος και εξουσία.
Σχετικά με το ραδιοφωνικό εγχείρημα του radio-revolt , για το οποίο αναλαμβάνω επίσης την πολιτική ευθύνη για όσο διάστημα δραστηριοποιούμουνα σε αυτό, τα πράγματα είναι εξίσου ανάλογα με αυτά που προανέφερα. Είχαμε την ανάγκη να εκφραστούμε και ξεκινήσαμε την διαδικασία του στησίματος αναρχικού ραδιοφωνικού σταθμού. Συγκεντρώσαμε 3000 ευρώ κάνοντας μια 3ημερη αυτοοργανωμένη συναυλία και αγοράσαμε τα μηχανήματα ώστε να εκπέμπουμε “πειρατικά”. Πειρατικά εκπέμπαμε για 2 λόγους. Αφενός επειδή δεν αναγνωρίζουμε σαν αναρχικοί την ύπαρξη κανενός ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου και διαχειριστή συχνοτήτων (ΕΕΤΤ) κι αφετέρου γιατί μια άδεια στα FM μπορεί να κοστίζει μέχρι και 500.000 ευρώ. Πιστεύω γνωρίζετε επίσης και όλη την ιστορία που έχει στηθεί γύρω από τις άδειες και τα ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα….
Άλλη κατηγορία που έχω είναι αυτή της σωματικής βλάβης εναντίων του μπάτσου Παντελή Ξανθιάκου. Πράγματι την αποδέχομαι . Το περιστατικό έγινε ως εξής: Μόλις μπήκα στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ μετά από κάποια λεπτά έγινε η εισβολή από τους μπάτσους. Το Ναδίρ περικυκλώθηκε από διάφορες ομάδες μπάτσων και μέσα μπούκαρε μια ομάδα 30 ασφαλιτών οι οποίοι φορούσαν full-face, κράνη, μπουφάν μηχανής , χοντρά πουλόβερ και κρατούσαν τσεκούρια και βαριοπούλες. Στην πρώτη γραμμή από αυτούς ήταν ο μπάτσος Ξανθιάκος . Άρπαξα μια σημαία και άρχισα να χτυπώ τους εισβολείς της κατάληψης μου.
Κάτι άλλο που θέλω να πω είναι για το ποια ήταν η πραγματική αιτία της εισβολής στην κατάληψη. Οι εμπρησμοί και τα σπασμένα φυλάκια ήταν απλά οι αφορμές που τις εκμεταλλεύτηκαν οι μπάτσοι ώστε να εισβάλλουν στην κατάληψη. Ο πραγματικός λόγος ήταν η πολιτική δράση της κατάληψης . Αυτό που ενοχλεί το κράτος είναι η αλληλεγγύη που έχουμε δείξει σε ένοπλες οργανώσεις και φυλακισμένους αναρχικούς, είναι το γεγονός ότι μέσω ενός ραδιοφώνου διαταράξαμε την ησυχία της πόλης και διακόψαμε τον μονόλογο της εξουσίας.
Εσείς θεωρείτε εμάς εγκληματίες. Εμείς λέμε ότι εγκληματίες είναι το κράτος , οι δικαστικοί κύκλοι, και η αστυνομία. Η καταστολή απέναντι σε αναρχικά κατειλημμένα εγχειρήματα αποδεικνύει ένα και μόνο πράγμα: Ότι οι καταλήψεις είναι επικίνδυνες για την εξουσία.
Σπύρος Μάνδυλας,
Μέλος της συνέλευσης του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ

3 Ιουνίου 2016

Saturday, June 4, 2016

Μια συμβολή του αναρχομηδενιστή Σπύρου Μάνδυλα στην εκδήλωση της «Biblioteca Kaos» στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας.


 Στάλθηκε στο ''Λύκοι Του Νότου''


Μια συμβολή του αναρχομηδενιστή  Σπύρου Μάνδυλα
στην εκδήλωση της «BibliotecaKaos» στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας.

Καλησπέρα σύντροφοι,
Θα προτιμούσα  η παρέμβαση μου να ήταν άμεση όμως οι περιοριστικοί οροί που μου έχουν επιβληθεί δε μου επιτρέπουν να μετακινηθώ εκτός Θεσσαλονίκης. Είναι μια τακτική που έχει υιοθετηθεί τον τελευταίο καιρό  από το ελληνικό κράτος  ώστε να κρατά σε πολιτική ομηρία αναρχικούς.

Χαιρετίζω την εκδήλωση , τονίζοντας το πόσο σημαντικό είναι να γίνονται τέτοιου είδους εκδηλώσεις με άτομα  που είτε έχουν  προχωρήσει σε ένοπλες ενέργειες είτε έχουν στοχοποιηθεί από τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς με αφορμή το αντάρτικο πόλης . Είναι επίσης σημαντικό ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση έχει διεθνιστικά χαρακτηριστικά, αποδεικνύοντας έτσι ότι η αλληλεγγύη δε «γνωρίζει» σύνορα.
Θα μιλήσω για 2 πράγματα. Το πρώτο  ζήτημα είναι  η σύνδεση δημόσιου και παράνομου  και το πώς το κράτος αντιλαμβάνεται τα δημόσια εγχειρήματα  ενώ  το δεύτερο είναι το πως κατά τη γνώμη μου πρέπει να οργανωθεί ο μηδενιστικός  χώρος –η μηδενιστική τάση , αυτό που έχει ονομαστεί τα τελευταία χρόνια ως «τρίτος πόλος».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν  να δούμε το πρώτο ζήτημα. Στην  περίπτωση του Ναδίρ το κράτος  πιστεύω ότι έδειξε τις προθέσεις του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι για όποιον έχει παρακολουθήσει έστω και επιδερμικά την περίπτωση του αναρχικού στεκιού Ναδίρ  θα γνωρίζει ότι το κράτος τα τελευταία 6 χρόνια εξαπόλυσε εναντίον  μας  4 κατασταλτικές επιθέσεις και ένα μπαράζ εισβολών σε σπίτια.  Στις περισσότερες  από τις επιθέσεις αυτές  τον πρώτο λόγο είχε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία. Προφανώς αυτό δεν έγινε  χωρίς κανένα σκεπτικό. Αλλά  αντίθετα το κράτος θέλει να εμποδίσει την διάδοση του μηδενιστικού λόγου και την Νέας Αναρχίας. Όπως είπα και στην απολογία μου στη δίκη για το σχέδιο φοίνικας «το κράτος θεωρεί τη  σύνδεση δημόσιου και παράνομου ένα εκρηκτικό μείγμα». Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολύ αναρχικοί αντάρτες πόλης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (πχ στη Χιλή ο σύντροφος Μαουρίτσιο  Μοράλες  συμμετείχε στην κατάληψη  Σάκο και Βαντσέτι) έχουν ζυμωθεί και ωριμάσει πολιτικά μέσα σε καταλήψεις και αυτοοργανομένους χώρους. Ένα εγχείρημα με επιθετικά χαρακτηριστικά μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο στα χέρια ενός κινήματος. Αντίθετα η μη σωστή χρήση του μπορεί να προκαλέσει αντίθετα αποτελέσματα. Το γεγονός ότι χώροι με τέτοια χαρακτηριστικά δέχονται σκληρή  καταστολή αποδεικνύει και την ικανότητα τους στο να απειλούν σοβαρά την εξουσία.
Πάμε τώρα στο άλλο ζήτημα που όπως είπα είναι το ζήτημα της οργάνωσης αυτό που ονομάζουμε ως «Τρίτο Πόλο». Όσων αφορά τα χαρακτηριστικά του θεωρώ ότι πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένα. Η μηδενιστική τάση δεν είναι σε καμία περίπτωση η  άτυπη περιφρούρηση της «επίσημης αναρχίας» ούτε αποτελεί μια πτυχή αυτό που ονομάζεται «άγρια νεολαία». Εμπεριέχει την άρνηση σε κάθε σημείο και κάθε της κίνηση. Κινείτε  επιθετικά και όχι πράττοντας αμυντικά. Επειδή όμως πάνω απ όλα ο μηδενισμός είναι πράξη δεν θεωρώ ότι έχει κάποιο νόημα να επεκταθώ άλλο πάνω σε αυτό το ζήτημα. Θα πω μόνο ότι το κράτος οργανώνεται πολύ σοβαρά ενάντια στην Μαύρη Αναρχία ( με εκατοντάδες μπάτσους να στελεχώνουν το σώμα της αντιτρομοκρατικής, πανίσχυρα μηχανήματα να παρακολουθούν  κινητά τηλέφωνα και διαδικτυακά δεδομένα, βάσεις δεδομένων DNA να δημιουργούνται και να εμπλουτίζονται συνέχεια, κ.τ.λ.). Επομένως το ζήτημα της σοβαρής οργάνωσης  είναι μονόδρομος
Πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσει μια κουβέντα γύρω από αυτά τα ζητήματα. Να στείλω τέλος τους συντροφικούς μου χαιρετισμούς στους συντρόφους που έχουν ετοιμάσει την σημερινή εκδήλωση καθώς και στους συντρόφους που ήρθαν για να συμμετάσχουν σε αυτή. Θεωρώ ότι εγχειρήματα όπως αυτό της «Biblioteca Kaos» έχουν να προσφέρουν πολλά στη διαρκή αναρχική εξέγερση.
Μείνετε δυνατοί,
19 Μαΐου 2016
Σπύρος Μάνδυλας,
μέλος της συνέλευσης του Αναρχικού Στεκιού Ναδίρ,
Κατηγορούμενος για το Σχέδιο Φοίνικας.

Ας καταστρέψουμε την εκπαίδευση.

Στάλθηκε στο ''Λύκοι του Νότου''


Η εκπαιδευτική πραγματικότητα σε όλες τις βαθμίδες αποπνέει τους εξουσιαστικούς κανόνες διαφθοράς που η καπιταλιστική λογική επιβάλλει. Το αντι-παιδαγωγικό εξεταστικο-κεντρικό και βαθμοθηρικό σύστημα (από τις πανελλαδικές μέχρι την πανεπιστημιακή έρευνα) δημιουργεί νέες μορφές αμάθειας αλλά πρόσφορους, για την εργοδοσία, σπουδαστές-μελλοντικούς εργαζόμενους.
 
Η επίπλαστη αναγκαιότητα υψηλών επιπέδων επαγγελματικής κατάρτισης προέρχεται κυρίως λόγω τής απομείωσης του χαρακτήρα των βασικών προπτυχιακών σπουδών οι οποίες έχουν ελαστικοποιηθεί, δηλαδή έχουν προσαρμοστεί πλήρως στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής ή μάλλον μετά-καπιταλιστικής αγοράς, με την εφαρμογή μιας καθολικής εμπορευματοποίησης στα πρότυπα του αγγλοσαξωνικού μοντέλου.
 Το τελευταίο δεν είναι άλλο από την χρονική αποσάθρωση των σπουδών σε σύντομες περιόδους η μετάβαση στις οποίες εμπεριέχει χρηματικό αντάλλαγμα (βλ.δίδακτρα) και την αντίστοιχη ταπείνωση της ποιότητας της προσφερόμενης γνώσης που γενικεύεται και συνήθως επιδερμικά αφομοιώνεται.
Οι μεταπτυχιακές σπουδές γίνονται έτσι αναπόσπαστο κομμάτι της βασικής εκπαίδευσης το οποίο ενώ τον 20ό αιώνα ήταν προνόμιο μιας σχετικά μικρής μειοψηφίας ευκατάστατων και ισχυρών, τον 21ο διευρύνεται και προς τα όποια κοινωνικά στρώματα μπορούν να πληρώσουν. Και αυτό, είτε για να επιδείξει το εκάστοτε πανεπιστήμιο υψηλά νούμερα μεταπτυχιακών και προπτυχιακών και άρα να αποκομίσει τα αντίστοιχα οφέλη από το κράτος είτε για να ενσωματώσει στην μισθοδοσία τους υπεράριθμους διδάσκοντες, είτε για να έχει επαρκή έσοδα από τα δίδακτρα. Ή από τις εταιρίες με τις οποίες πάντα διαπλεκόταν και που επέβαλαν μια υποβολή και μια δογματοποίηση των υποκειμένων (φοιτητών) και των κατευθύνσεων των σπουδών.

 Η παιδεία είναι πια ένα πλήρες καταναλωτικό προϊόν, το απαύγασμα μιας πορείας μεταλλαγής που σημαδεύτηκε από την διακήρυξη της Μπολώνια τον Ιούνιο του 1999, η οποία συνήγαγε ότι η εκπαίδευση οφείλει να προσαρμοστεί στις ανάγκες της αγοράς, του υποτιθέμενου πιο αυθεντικού εκφραστή της κοινωνίας, ακολουθώντας προγενέστερες κινήσεις όπως η επιβολή της βραχυπρόθεσμης έρευνας από την δεκαετία του 1990.

 Με άλλα λόγια, έχει μετατραπεί σε ιδιότυπη επιχείρηση με την συμπτωματολογία των πτυχίων άνευ σπουδών και τις εταιρίες που αναλαμβάνουν έναντι αντιτίμου την συγγραφή διατριβών, να επιβεβαιώνει την ιδιότητα του πελάτη στον όποιο φοιτητή που αγωνίζεται σε ένα παιχνίδι ταχύτητας για να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, περισσότερα πτυχία και μεταπτυχιακά.

 Μπροστά σε αυτό το άρρωστο παιχνίδι αποκλεισμού και εξαθλίωσης χρειάζεται να περάσουμε στην επίθεση. Να εμπιστευτούμε την παρόρμησή μας. Αυτή που πασχίζουμε κάθε μέρα να τιθασεύσουμε υποκύπτοντας σε διάφορα μικροαστικά προτάγματα. Να εισέλθουμε στο θαυμαστό παιχνίδι της καταστροφής, με σχέδιο, με συνείδηση, με πάθος. Να υπερβούμε τον ηθικό φραγμό που η εξουσία μάς ενσωμάτωσε και να κάνουμε την μεγάλη άρνηση, δρώντας. Η υλοποίηση αυτής της επιθυμίας δεν περνά μονάχα από την αυτομόρφωση και τις λοιπές προσωπικές ή συλλογικές διαδρομές κριτικής καλλιέργειας και γνώσης αλλά από την εφικτή καταστροφή των δομών της εκπαίδευσης.

                                                                                                                      Νικόλας Νεσσούνος
                                                                                                                                     31.5.2016

Saturday, May 21, 2016

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας Αντάρτικου Πόλης «Το γεράκι και το φίδι» για τον Μαουρίτσιο Μοράλες



Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας Αντάρτικου Πόλης
«Το γεράκι και το φίδι» για τον Μαουρίτσιο Μοράλες

«Το μόνο που φοβάμαι είναι ο χρόνος… Η φθορά της μνήμης που μοιάζει με δεύτερο θάνατο για αυτούς που λείπουν… Ο χρόνος είναι φίλος με το θάνατο, εκτός και αν σταματήσουμε τους δείκτες του ρολογιού και γεμίσουμε τα ημερολόγια μας με μέρες από αυτές που ονειρεύονται αυτοί που σήμερα δεν είναι μαζί μας… Τότε ο θάνατος δε θα έχει καμία εξουσία και οι νεκροί μας θα ζούνε μέσα από τις καρδιές μας.»
Στις 22 Μαΐου 2009 ο αναρχικός Μαουρίτσιο Μοράλες σκοτώνεται καθώς μεταφέρει μια βόμβα για να την τοποθετήσει στη σχολή δεσμοφυλάκων στην Χιλή.
Αρκετοί θεωρούν τον αγώνα μας μάταιο… Δεν πιστεύουν ότι μια μειοψηφία ανυπότακτων αναρχικών μπορεί να επιτεθούν στο κρατικό κτήνος.
Κι όμως ξεχνούν πως πάντα οι μειοψηφίες σαν πυροκροτητές ανατρέπουν την ιστορία και την εκτροχιάζουν από αυτό που μέχρι χθες θεωρούσαν δεδομένο.
Άλλοι θεωρούν πως είμαστε ρομαντικοί και δεν αξίζει να θυσιαζόμαστε για τους άλλους… Όμως όπως έχει γραφτεί κάπου «Ο αναρχικός επαναστάτης δεν θυσιάζεται για την κοινωνία, αλλά αντίθετα θυσιάζει την υπάρχουσα κοινωνία. Η αναρχική διαρκής επανάσταση δεν είναι ένα ιερό καθήκον που πρέπει να εκτελεστεί από ανιδιοτελείς οσιομάρτυρες. Αντίθετα, εμπεριέχει και την ατομική ανταρσία, καθώς είναι εκείνο το σημείο που η αλλαγή του εαυτού μας συναντά την αλλαγή του κόσμου…»
Ακόμα και όταν πεθαίνουμε λοιπόν, είναι γιατί έχουμε ζήσει πραγματικά.
Γι’αυτό δε πιστεύουμε στους επικήδειους, αλλά σε πράξεις, λέξεις και νοήματα που κουβαλάνε τις ψυχές μας μέσα στους αιώνες…
Εφτά χρόνια μετά το θάνατό του συναντάμε ξανά τον Μαουρίτσιο Μοράλες μέσα από τα λόγια της αναρχικής Έμμα Γκόλντμαν:
«Δε γνωρίζω πόσοι από σας έχουν διαβάσει το θαυμάσιο πεζοτράγουδο του Γκόρκι που λέγεται Το Φίδι και το Γεράκι. 
Το φίδι δε μπορεί να καταλάβει το γεράκι. «Γιατί δεν ξεκουράζεσαι εδώ στα σκοτεινά, στην όμορφη, γλιστερή υγρασία;» ρωτάει το φίδι. «Γιατί πετάς στους ουρανούς; Δε ξέρεις τους κινδύνους που παραμονεύουν εκεί, τη βία και την καταιγίδα που σε περιμένουν, το όπλο του κυνηγού που θα σε γκρεμίσει και θα καταστρέψει τη ζωή σου;»
Αλλά το γεράκι δεν έδειξε προσοχή. Άπλωσε τις φτερούγες του και πετάχτηκε στους αιθέρες, το θριαμβευτικό τραγούδι του ακούστηκε να αντηχεί στους ουρανούς.
Μια μέρα το γεράκι γκρεμίστηκε, το αίμα του ανάβλυζε από την καρδιά του και το φίδι του είπε «Ανόητε σε προειδοποίησα, σου είπα να μείνεις εκεί όπου ήμουν, στα σκοτεινά, στην όμορφη, ζεστή υγρασία όπου κανένας δεν μπορούσε να σε βρει και να σε βλάψει…». Αλλά με την τελευταία του πνοή το γεράκι απάντησε «Έχω πετάξει στους αιθέρες, έχω ανέβει σε ύψη ιλιγγιώδη, έχω αντικρίσει το φως, έχω ζήσει, έχω ζήσει!»

Για τον Μαουρίτσιο Μοράλες…
Για τους συντρόφους που λείπουν…

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς- Πυρήνας Αντάρτικου Πόλης

Τσάκαλος Γεράσιμος
Τσάκαλος Χρήστος
Οικονομίδου Όλγα
Πολύδωρος Γιώργος